gol (tudzież goal)- czyli Do-It-Now.

Niechętnie przyznaję się do wad i błędów (ktoś ma inaczej? ), jak również niechętnie stwierdzam, że mimo aspiracji do perfekcji, ciągle jest nad czym pracować (oj jest). Tym razem na tapetę idzie organizacja siebie w przestrzeni z dzieckiem w tle.

Odkąd rozpoczęłam niezależną egzystencję "na swoim" stałam się bardzo zorganizowana i uporządkowana do tego stopnia, że nawet kubki na relingach wisiały w równych odstępach (a może to już pedanteria albo zboczenie?). Zmieniłam zdanie o sobie kiedy poznałam mojego (teraz już) męża. Przy nim jestem chaosem, co zresztą wytyka mi na każdym kroku, kiedy się da.
W każdym razie, w ramach swojej syzyfowej pracy naprawiania tego, co nigdy nie było zepsute ;) podsunął mi artykuł w piśmie dla mam- "Nie strzelaj sobie gola. Nachlapiesz- zetrzyj. Rozsypiesz- zamieć. Wzięłaś- odłóż.(...) Oszczędza mnóstwo czasu." (wiem, bezczelny, nie? ;) )

I cóż, niechętnie, jak już wspomniałam, przyznałam, że CZASEM, ale to naprawdę RZADKO zdarza się tak, że nie od razu wszystko robię. (Przypomniała mi się strategia Do-It-Now. )

Zaczęłam stosować. w końcu zawsze jest pora na rozwój ;) i rzeczywiście oszczędza czas, a z dzieckiem w tle- chyba nie musze mówić, że to cenne.

moja żelazna (wink wink) konsekwencja i słaba silna wola to osobna historia, której nie opowiem, dla dobra tej notki, gdyż łudzę się, że z ćwiczeniem Chodakowskiej pójdzie mi tak samo jak z Do-It-Now, które jak na razie idzie nieźle ;)

PS. czy to możliwe, żeby mieć TAKIE mięśnie? i na pewno nie jest ona wynikiem jakiegoś eksperymentu medycznego? Seriously?